Maike van den Berg

Na 30 jaar heb ik het toch nog tot archeoloog geschopt.

Toen ik na twee keer examen te hebben gedaan ein-de-lijk verlost was van de middelbare school en een vervolgopleiding mocht kiezen, wilde ik dolgraag archeologie of psychologie studeren.

Helaas werd in mijn ouderlijk huis de loftrompet omtrent mijn voorkeur niet gestoken. Met zo’n geiten-wollen-haren-sokken-studie viel immers geen ‘rooie rotcent’ te verdienen.

Volgzaam als ik toen (nog) was, luisterde ik naar het ongetwijfeld goedbedoelde advies en schreef ik me in voor de studie bedrijfskunde.

Omdat ik om zeer moverende redenen geen wiskunde in mijn pakket had, en dit wel een toelatingseis was, offerde ik ook nog eens mijn zomervakantie op om een certificaat te behalen. Voor een studie die niet mijn hart gedragen keuze was.

Ik zwom de fuik van de wilskracht in en zo ging de levensreis in alle daaropvolgende fases gestaag verder.

Met succes. Althans aan de buitenkant.

Diep van binnen wentelde ik mij in het onvermogen om uit te schakelen en was dwangmatig gericht op (werk)prestaties en zelfverbetering, waarmee ik mijn onderliggende gevoel van ontoereikendheid camoufleerde. Het functionele kreeg voorrang op wat vreugde en plezier bracht waardoor ik langzaamaan vervreemde van mijzelf en alles wat ooit belangrijk voor me was. Het hieruit voortvloeiende spanningsveld keerde zich naar binnen waar het implodeerde en zich uitte als een uitgestrekte zielloze vlakte van innerlijke leegte, levensmoeheid en zinloosheid.

Tot ik beloond werd met een hele dikke vette rauwe burn-out.

Deze instorting was voor mij, naast dat ik mij er voor schaamde, de ultieme bevrijding in mijn individuatieproces. Ik heb het kunnen opvatten als een teken dat mijn groeiproces op dit vlak het maximale had bereikt en het tijd werd om mijn focus te verleggen. Dat ik mijzelf liefdevol toestemming mocht geven om organisch mee te groeien met het potentieel dat ik in me heb.

Uiteindelijk combineer ik nu het beste uit de twee studies die ik decennia geleden ambieerde en heb ik mijzelf liefdevol verbonden met de titel ‘Archeoloog van de ziel’.

In de rol van Archeoloog van de ziel houd ik me bezig met kennis van het oorspronkelijke, het authentieke deel van mijn reisgenoten. We graven de verloren innerlijke schatten op, leggen ze voorzichtig bloot en koppelen deze aan perspectief.

Zodat ook mijn reisgenoten geworteld en bevlogen hún levensreis kunnen voortzetten.

Juist door mijn unique 'souling' points creëer ik de impact die jou in beweging brengt.

We werken vanuit mijn MoodTruck of lekker buiten, in verbinding met de/ jouw innerlijke natuur.

Locatie is mogelijk door het hele land en afgestemd op de persoonlijke behoefte. Bos, strand, gras .. 

We werken met archetypen en de natuur waardoor we alles wat onbewust is bewust maken. Dat vertalen we vervolgens naar concrete acties.

Geen lijstjes, testen, trucjes of ophalen van pijnlijke ervaringen maar de focus op  jouw positieve krachtbronnen en hoe je die kunt inzetten in dit ene kostbare leven dat je hebt in deze vorm.

Vaak krijg ik lovende woorden terug over mijn helder verwoordendheid, creativiteit, humor en onvoorwaardelijke liefdevolle aanwezigheid.

Ik ben thuis in veel. Mijn leven is geplaveid met diepgaande ervaringen. Geen boekjeswijsheid maar compassie en helder 'weten' gaan jou inspireren jouw innerlijke rijkdom bovenaan jouw prioriteiten lijstje te zetten.

Dus .. ben jij op zoek naar een klankbord? Kom de rest zelf ervaren en stap in voor een innerlijk avontuur.